donderdag 15 september 2011


Willem Wilmink


Echtpaar in de trein

Met de allerliefste in een trein
kan aangenaam en leerzaam zijn.
De prachtig vormgegeven stoel
geeft allebei een blij gevoel.

Voor 't verre reisdoel kant en klaar
zit ik dus tegenover haar.
De trein maakt zijn vertrouwd geluid
en zij rijdt voor-, ik achteruit.

We zien dezelfde dingen wel,
maar ik heel traag en zij heel snel.
Zij kijkt tegen de toekomst aan,
ik zie wat is voorbijgegaan.

Zo is de huwelijkste staat:
de vrouw ziet wat gebeuren gaat,
terwijl de man dienaast haar leeft
slechts merkt wat zijn beslag al heeft.

Van nieuw begin naar nieuw begin
rijdt zij de wijde toekomst in,
en ik rij het verleden uit.
En beiden aan dezelfde ruit.

1 opmerking:

  1. Dat is lang geleden! Heb door de ellende met weblog heel wat contacten verloren, maar gelukkig er ook weer een stel terug gevonden! Leuk dat ik jouw adres ook weer heb! Mooi gedicht! Groetjes
    Lida

    BeantwoordenVerwijderen